به گزارش ميراث آريا(chtn)،‌ دانشمندان احتمال مي دهند گاز سولفور حاصل از فعاليت‌هاي آتشفشاني باعث ناپديد شدن اکسيژن از منطقه وسيعي از اقيانوس‌ها شده و تقريباً 27 درصد از زندگي دريايي را در حدود 100 ميليون سال گذشته از بين برد.

دانشمندان معتقدند، زندگي گياهي در سطح اقيانوس‌هاي دوره کرتاسه به دليل افزايش فعاليت‌هاي آتشفشاني گسترش يافت که اين رويداد موجب سقوط پلانکتون‌ها، گسترش دوباره باکتري‌هاي زيرا آب و به نوبه‌ آن افزايش مصرف اکسيژن در زير آب شد که به کاهش سريع جمعيت حيوانات دريايي انجاميد.

اقيانوس‌شناسان با اعلام چنين نظريه‌هايي، به وقوع پيوستن چنين رويدادي را در حال حاضر به دليل افزايش دماي آب دريا و بارور شدن اقيانوس‌ها محتمل دانستند.

اگرچه طبق فرضيات پيشين، دي اکسيد کربن موجود در جو علت اصلي تمام تغييرات آب و هوايي و کاهش مواد غذايي درياها شناخته مي‌شد، دانشمندان در مطالعات جديد خود فرضيه‌اي جايگزين را نيز مطرح کردند که براساس آن سلوفور، نيم ميليون سال پيش از واقعه بي اکسيژن شدن اقيانوس‌ها که در حدود 5/94 ميليون سال پيش رخ داد، در درياها افزايش يافته بود.

هم اکنون دانشمندان به اين نتيجه رسيدند که سولفات‌ها نقشي اساسي در نگهداري ميزان فسفر اقيانوس‌ها دارد. به عقيده کارشناسان، فسفر همچون نيروژن و آهن مواد اصلي غذا ساز در اقيانوس‌ها به شمار مي‌روند که بودن آنها فيتوپلانکتون‌ها قادر به رشد نيستند.

بر اساس اين نظريه دانشمندان اعلام کردند، درزمان فعاليت گسترده آتشفشاني اقيانوس‌ها، اين تغيير ميزان فسفر آب بود که منجر به کاهش اکسيژن اقيانوس‌ها شده و مرگ جانوران دريايي را به وجود آورد./109

انتهای پیام/